Kościół Niepokalanego Serca Maryi w Międzychodzie

---

Historia

Kościół Niepokalanego Serca Maryi w Międzychodzie ma bogatą historię. Został on zbudowany w 1840 roku jako świątynia ewangelicka, wykonana z cegły ceramicznej. Uroczystość poświęcenia budowli miała miejsce 15 października tego samego roku, w której uczestniczył nadprezydent Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Edward von Flotwell. Proces finansowania budowy był częściowo wspierany przez rząd pruski, który starał się umocnić wpływy Kościoła ewangelickiego na terenach polskich, które znalazły się pod kontrolą państwa Hohenzollernów, wskutek rozbiorów Polski.

Wysoka na 42 metry wieża kościoła została wzbogacona 10 czerwca 1874 roku o pozłocone kulę oraz krzyż. W kuli umieszczono dokumenty, pisma i monety, w tym informacje dotyczące budowli, szkół oraz miasta. Dodatkowo, do kuli trafiły monety obowiązującego wówczas niemieckiego systemu monetarnego oraz czasopisma. W wieży znalazły się również dwa dzwony, które pochodziły z wcześniejszej świątyni.

W 1864 roku w kościele zainstalowano nowe organy, a w 1894 roku świątynia doczekała się modernizacji, uzyskując urządzenia do ogrzewania, które składały się z czterech pieców płaszczowych marki Mentelboffen. W 1897 roku chór organowy został powiększony, a imponujący żyrandol z mosiądzu został wykonany przez fabrykanta Schneidera z Międzychodu. W tym samym czasie przeprowadzono renowację tynków oraz pomalowano zewnętrzne ściany wieży, co dodało jej nowego blasku.

W okresie II Rzeczypospolitej kościół znalazł się pod zarządem parafii, która wchodziła w skład superintendentury Międzychód-Szamotuły Ewangelickiego Kościoła Unijnego. Po roku 1945 dawną świątynię ewangelicką przejęli katolicy, a kościół zyskał wezwanie Niepokalanego Serca Maryi. Początkowo pełnił funkcję świątyni pomocniczej dla parafii pod wezwaniem Męczeństwa św. Jana Chrzciciela, a od 1969 roku kościół ten stał się parafialny.

---

Oceń: Kościół Niepokalanego Serca Maryi w Międzychodzie

---