Manuel Joël

Joël pochodził z rodziny rabinackiej, co miało istotny wpływ na jego późniejszą karierę. Swoje wykształcenie rozpoczął w gimnazjum w Poznaniu, a następnie kontynuował studia filologiczne na Uniwersytecie Berlińskim. W 1852 roku zdobył świadectwo nauczycielskie, co otworzyło mu drzwi do pracy w obszarze edukacji. Po tym czasie, w 1855 roku, objął stanowisko nauczyciela wrocławskiego Żydowskiego Seminarium Teologicznego, a od 1 stycznia 1864 roku pełnił funkcję rabina liberalnej gminy żydowskiej we Wrocławiu.

Prace naukowe Joëla koncentrowały się głównie na badaniach dotyczących życia oraz twórczości prominentnych teologów i filozofów żydowskich, żyjących zarówno w okresie rzymskim, jak i średniowieczu. W jego badaniach wyróżniały się takie postacie jak: Akiba, Szymon bar Jochaj, Jose ben Chalafta oraz Juda ben Ilai, a także Majmonides i Spinoza. Joël starał się ukazać ich wpływ na poglądy ówczesnych chrześcijańskich myślicieli.

W swoim dorobku opublikował szereg kazań oraz prac teologicznych, w których analizował różnorodne fragmenty Biblii, a także temat reform religijnych zachodzących w judaizmie w jego czasach. Poniżej przedstawiamy niektóre z najważniejszych publikacji:

• Die Religionsphilosophie des Maimonides, Breslau 1859, 49 str.,
• Über den wissenschaftlichen Einfluss des Judenthums auf die nichtjüdische Welt, Vortrag, Breslau 1861, 54 str.,
• Lewi ben Gerson (Gersonides) als Religionsphilosoph, Breslau 1862, 105 str.,
• Verhältniss Alberts des Großen zu Moses Maimonides, Breslau 1863,
• Don Chasdai Creskas religionsphilosophische Lehren, Breslau 1866, 63 str.,
• Spinoza’s theologisch-politischer Tractat, Breslau 1870, 76 str.,
• Zur Genesis der Lehre Spinoza’s, Breslau 1871, 74 str.,
• Notizen zum Buch Daniel, Breslau 1873,
• Religiös-philosophische Zeitfragen, Breslau 1876,
• Gutachten über den Talmud, 1877,
• Blicke in die Religionsgeschichte, 1880–83, dwa tomy.